Tanan

“A-AYOKO nang uminom, Bret… nahihilo na yata ako,eh,”tanggi ni Mae habang pilit na ipinatutungga sa kanya ng boyfriend ang isang basong brandy sa harap ng mga kaibigan nito sa mesang iyon sa loob ng bar na kanilang pinag-iinuman.

Teacher: Book 2

Umaga ng magising ako at una kong binisita ang laman ng telepono ko, maraming message na kadalasan ay quotes at mga gm ng mga dati kong estudyante, binura ko lahat ng bagong message. Bago ko mabura lahat ay isamh hindi ko kilalang numero ang natanggap kong txt.

“Good moring, ingat sa pagpasok” nabasa ko ng binuksan ako ang txt.

Hindi ko naging ugali na sumagot at makipagtxt sa mga taong hindi ko kilala o hindi agad nagpakilala, kaya binura ko lang din ito at ginawa ko na ang morning rituals ko.

Maligo, kumain, magbihis at pumasok sa paaralan.

Subalit ng palabas na ako sa bahay namin ay agad akong tinawag ng kapatid ko.

“Kuya may pumunta dito kahapon, estudyante mo ata yun, babae sabi pumunta ka daw sa kanila sa sabado, debu daw niya 18 message ka daw” sabi ng kapatid ko.

Tumago lang ako bilang sagot, bago ako tuluyang maglakad, dahil hindi ako interesado kung sino yung tinutukoy ng kapatid ko na estudyante ko.

Nakarating ako sa paaralan na medyo late na ako dahil sa trapik, pero kahit nakakinit ng ulo ang trapik sa lugar papunta sa paaralan na pinapasukan ko ay naging maganda naman ang pakiramdam ko ng makarating ako sa classroom ko, dahil napaka tahimik ng mga estudyante ko, nakaupo lang silang lahat at matyagang naghihintay sa akin.

Subalit ng umupo ako sa table ko at ng binuksan ko ang drawer ko ay may panibagong sulat na naman akong natanggap.

Hindi ko na ito pinag aksayahan ng panahong basahin, pinunit ko ito at tinapon sa basurahan.

Normal na araw lang ang dumaan sa akin ng araw na yun, nagturo ako sa ibat ibang section, nagtraining ng volleyball at nang pauwi na ako, nakita ko na naman sa labas ng gate ang dalawang dalagita na uubos na naman sa laman ng wallt ko.

“Hello sir!!!” bati sa akin ni apple.

“Oh napadalaw kayo.” sabi ko
“Sir galing kami kahapon sa inyo, kaso wala kayo ii” sabi Margarette
“Ahh kayo pala ang nagpunta, sabi nga ng kapatid ko, teka sino ba ang magdedebu?” tanong ko.

“Ako sir” sagot ni Margarette
“Huh? ee di ba 1sr year college ka lang? pano ka magdedebu?” tanong ko.

“Sir nagstop ako nung elementary kaya mas matanda ako sa mga kabatch ko.” sagot ni Margarette.

“Ahh ee bakit kasi wala man lang invitation?” tanong ko.

“Meron sir eto ohh, pinuntahan ka lang namin kahapon kasi ikaw ang gusto kong unang imbitahan” sabi ni Margarette sabay abot sa akin ng invitation.

“Ahh ee may partner ka na ba?” tanong ko
“Ay sir huli ka na sa balita, may boyfriend na yan” banat ni apple.

Medyo nakaramdama ako ng konting selos ng marinig kong may boyfriend na pala si Margarette, selos na hindi dahil sa gusto ko siyang maging girlfriend, kundi selos na parang may kahati na ako sa atensyon niya at sa oras niya.

“Ahh mabuuti naman kung ganun.” sagot ko na parang wala ako sa mood.

“Selos ka sir?” banat ni apple.

“Bakit naman ako magseselos, hindi ko naman girlfriend si Margarette.” sagot ko
“Ee kapag ako nagka boyfriend? magseselos ka sir?” tanong ni apple.

“Hindi rin.” sagot ko.

“Hmmp ewan!!” sagot ni apple.

“Sir punta ka huh, formal; attire po sir.” singgit ni Margarette.

“Oo sige pupunta ako, tara kain muna tayo” yaya ko sa kanilang dalawa.

“Yes!! tara sir” banat ni apple sabay hawak sa braso.

Subalit ng magsimula kaming maglakad ay isang pamilyar na dalagita pa ang nakikita kong parating na makakasalubong namin.

“Patay!!” nasabi ko na lang sa sarili ko.

“Choi uuwi ka na at sino siya?” banat ni jizel na masamang natingin kay apple dahil nakahawak ito sa braso ko.

“Girlfriend niya ako, bakit? ikaw sino ka?” pambabara ni apple.

“Ano ba yan, napaka bata pa napaka landi na!” mahinang sabi ni jizel subalit narinig ito ni apple at Margarette.

“Anong sabi mo? sino malandi?” biglang banat ni Margarette na kita ko na naman ang muka niya na unti unting tumatapang na parang handa na naman sa pakikipag basag ulo.

“Girls sandali lang, hindi niyo ba nakikilala ang isat isa? Margarette easy ka lang, jizel sila yung kasama kong kumain sa inyo nung birthday ni jean.” sagot ko.

Pero nakatitig pa rin si jizel kay apple na hindi pa rin bumibitaw sa braso ko.

“So totoo nga sinasabi niya na girlfriend mo siya?” tanong ni jizel
“Ee ano ba ang pake mo huh? sino ka ba huh? ano ka ni sir?” banat ni apple.

“Bakit hindi mo itanong sa sir mo kung sino ako.” banat ni jizel.

“Napatingin sa akin si Margarette at apple, hindi ko rin alam kung ano ang isasagot ko sa kanila, dahil wala naman kaming relasyon ni jizel.

“Teka lang, pwede ba umayos kayo? para kayong mga sira!! jizel hindi ko girlfriend si apple, estudyante ko siya at magkaibigan kami, apple at Margarette kaibigan ko si jizel. Pwede ba maging magkakaibigan din kayo?” sagot ko sa kanila na medyo tinaasana ko na ang boses ko, dahil may ilang mga tao na nakatingin sa amin na parang pinaparatangan ako na girlfriend ko ang mga estudyante na kasama ko, dahil ang school uniform ng tatlong dalagita na kasama ko ay magkakaiba.

“Ano okey na ba kayo? jizel sama ka sa amin, kain tayo para maging magkakaibigan na din kayo.” paanyaya ko kay jizel.

“Sir sama ako” tinig ng isa pang dalagita sa likod namin, nang lingunin ko ito ay nakita kong si jean ito.

“Ako din sir” singgit pa ng isa at nakita kong si mira ito.

Napakamot na lang ako sa ulo ko ng sabay sabay kaming pumunta sa tapsihan na pag aari ng estudyante ko.

Nang makarating kami sa tapsihan ay ako na ang umorder ng kakainin namin, pinili ko nalang ang pinaka mura, dahil paubos na talaga ang pera ko.

Pagbalik ko sa upuan namin ay agad kong napansin na sobrang tahimik nilang lahat na nakatingin sa magkakaibang dereksyon.

Hindi ko alam ang gagawin ko at sasabihin ko kaya nakigaya na lang ako sa kanila. Hindi rin ako nagsalita nang maramdaman ko na nagvivrate ang telepono ko.

“Hello ingat sa pag uwi” txt na galing na naman sa hindi kilalang number, kaya minabuti ko na lang na replayan ito para kunyari ay may ginagawa ako.

“Who you?” repley ko.

Walang ilang segundo ay sumagot ito.

“Ako yung nagpapadala sayo ng sulat.” reply niya.

“Sorry pero wala akong panahon sayo, mag aral ka nalang ng mabuti para hindi masayang ang pinagpapabaon sayo ng magulang mo.” sagot ko
“Wow nice ka talaga Mr Choi, sorry pero hindi nasayang ang pangpaaral sa akin ng parents ko, kasi tapos na ako ng pag aaral.” reply nito.

Nagtaka ako sa sinabi niya, tapos na daw siya ng pag aaral, kaya naisip ko hindi kaya isa sa mga kasamahan kong guro ang nagpapadala sa akin ng sulat? pero wala naman akong nakikitang kakaiba ang kinikilos sa kanila, dahil sa totoo lang wala akong kaclose na guro nung panahon na yun.

“Ahh ganun ba? ibaling mo na lang ang atensyon mo sa iba, kasi parehoi tayo ng hanap. Lalaki din kasi ang gusto ko” reply ko para matahimik na siya at mahinto na ang pagpapadala niya sa akin ng sulat.

“Hahaha hindi ka lang pala nice, joker ka rin. Sorry Mr Choi pero nakapag research na ako sayo, alam ko na hindi ka bakla.” reply nito
Hindi ko na sinagot ang txt niya dahil dumating na bigla ang pagkain namin.

Namayani pa rin ang katahimikan sa table namin, nasa magkabilang gilid ko si apple at Margarette, kaya kita ko na masama ang tingin ni jizel kay apple.

“Sir may problema ba sa table natin? bakit ang tahimik niyo?” tanong ni mira.

“Kapag hindi ka tumigil sa pagsasalita, magkakaproblema ka sa akin.” sagot ni Margarette kay mira.

“Margarette ano ba?” saway ko kay margartette.

“Ee paano kasi sir tong babaeng toh, (sabay turo kay jizel) kanina pa masama tingin sa amin ni apple!!” pasigaw na sabi ni Margarette.

“Bakit? artista ba kayo? masama ba kayong tignan?” banat ni jizel
“Punyeta ka!! pasalamat ka nandito si sir?” sabi ni apple na kita kong namumula na sa galit.

“Hoy punyeta ka rin (sabay duro kay Margarette) huwag mong sabihan ng punyeta ang ate ko!!” sabat bigla ni jean’
“Ee bakit ate mo……napahinto sila sa pagtatalo ng hampasin ko ng makas ang mesa, sabay bato ko ng baso sa flooring ng kinakainan namin. Tumayo ako at binayaran ko ang kinakain namin, hindi na ako kumuha ng sukli dahil sa kahihiyan na ginawa ng mga ksama ko, lumakad ako pabalik sa mesa namin, kinuha ko ang bag ko bago ko sila tinitigan at nagsalita.

“Hinding hindi na mauulit na makakasama ko kayo!!! sayang lang ang pinag aaralan niyo!!! mga wala kayong modo at respeto!!!!” sabi ko sabay lumakad ako palabas sa kainan na yun.

Sumakay ako ng jeep pauwi sa bahay namin na magkahalo ang inis at galit sa pinakita ng mga kasama ko, nang makauwi ako sa bahay namin ay dumiretso na ako sa kwarto ko. Sobrang inis pa rin ang nararamdaman ko, sumabay pa ang nangungulit sa akin sa txt kaya hindi ko na napigilan ang inis ko at naibato ko ang telepono ko, hindi ko na nabilang pa kung ilang piraso ito nawasak.

Nagpalit lang akop ng damit at lumabas ako ng bahay namin, daretso sa tindahan ng barkada ko na madalas kong tambayan.

Umutang ako ng isang boteng redhorse, para makalma ako kahit papano. Kilala naman ako ng nanay ng tropa ko kaya kahit anong utangin ko sa tindahan nila ay okey lang.

Ang isang bote ay naging dalawa, tatlo at hindi ko na nabilang kung ilan na ang nainom ko.

Nakaramdam ako ng hilo kaya pinasya ko ng umuwi sa bahay namin.

Sabalit hindi pa ako nakakalad ng makita ko ang isang tao na pamilyar sa akin, tinitagan pa ako nito at nang magkasalubong kami ay nagsalita pa ito.

“Tang inang tong gagong toh, manunuhog ng magpinsan.” yun ang eksaktong narinig ko kay joel na ex-boyfriend ng pinsan ni Ms Diaz na si Mae.

Umakyat na sa ulo ko ang galit ko, kahit hilo pa ako ay mabilis akong tumalikod para mahablot si joel.

Nahawakan ko siya sa balikat at gulat siyang napalingon sa akin.

Isang suntok agad sa muka ang inabot niya sa akin ng sandaling yun, sunod sunod na sapak ang inabot ni joel sa akin, napabagsak na siya sa kalsada pero hindi pa rin ako tumigil sa kakasuntok sa kanya, pero magaling sumalag ng suntok si joel. Nakacover kasi sa muka niya ang braso niya. Kaya panay sa braso ang tama ng suntok ko.

Dahil sa alak na nainom ko, mabilis akong humina sa sunod sunod na suntok ko, alam kong naramdaman ito ni joel kaya ng sumipa siya at tinamaan ako sa dibdib, napatumba ako sa kalsada, kita ko kung gaano kabilis tumayo si joel para ako naman ang sugurin. Tinakip ko na rin ang braso ko sa muka ko, subalit makalipas ang ilang suntok ni joel ay nakarinig ako ng takbuhan murahan.

Nawala rin ang suntok ni joel, kaya inalis ko na ang braso ko na nakacover sa muka ko at nakita ko na pinagtutulungan ng mga barkada ko si joel.

Mabilis akong tumayo at inawat ko ang mga barkada ko, nagpaawat naman sila sa akin, kita kong duguan na ang muka ni joel subalit buo pa ang inis ko kaya inupuan ko saiya sa dibdib at pinagsasapak ko parin ang muka niya.

Ako naman ang inawat ng mga barkada ko, dahil may narinig na kaming paparating na mobile ng barangay.

Agad akong hinila papasok sa tindahan ng iosa sa mga tropa ko, pinaupo nila ako sa loob ng tindahan para hindi ako madamay sa gulo.

“Ano nangyari dito?” rinig kong tanong ng isang barangay tanod.

“Ayan sir nahuli namin, akyat bahay yan, pinasok bahay namin niya.” rinig ko ang isa sa mga barkada ko na nagsalita.

Ang mga sumunod na salitaan ay hindi ko na masyadong maintindihan, dahil sa kalasingan at pagod sa pakikipagsuntukan.

Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako sa tindahan ng barkada ko.

Matapos ang masalimuot na pangyayari sa buhay ko ng sandaling mawala si psalm ay pinilit kong bumangon muli sa kung saan ako nadapa.

Masasabi ko na isa ako sa dapat sisihin sa pagkawala niya subalit alam naman nating lahat na ang mga araw na dumaan ay hindi na maaari pang balikan. Kahit pa magsisi ako ng paulit ulit, kahit pa ilubog ko ang sarili ko sa alak at droga ay hindi na maibabalik pa ang buhay na nawala na.

Ito ay mananatili na lamang na isang alaala na magiging pundasyon ko sa hinaharap kong buhay.
Ito ang magpapatibay sa akin upang mas lalo akong maging malakas at matatag sa kung ano man ang pagsubok na aking susuungin.

Hindi tayo dapat laging magtanong ng BAKIT sa bawat pangyayaring hindi maganda sa buhay natin, dahil para sa akin lahat ng nagaganap sa araw araw nating buhay ay may dahilan. Dahilan na dapat nating unawain at intindihin. Dahil sa paniniwala ko lahat tayo ay may kanya kanyang libro ng buhay at ang mundo natin ay isang malaking library.

May librong maraming pahina, may librong naglalaman ng ibat ibang kaalaman, librong ibat iba ang lengwahe at librong kakaunti ang pahina, subalit kahit pa gaano kaganda ang nilalaman ng isang libro, ang lahat ay magtatapos sa isang tuldok. Tuldok na pahiwatig na tapos na ang paglalakbay ng karunungan ng isang libro.

Ako si Choi Segovia, minsang sinubok ng tadhana sa mga hamon na dumating sa aking buhay, subalit pinilit na lumaban at tumayo sa bawat pagkakadapa.

Dahil para sa akin MAGIGING TALUNAN LAMANG AKO, KAPAG DUMATING NA ANG PANAHON NA HINDI NA AKO MULING BUMANGON PA.

Ito ang aking kwento.

Ito ay tunay na pangyayari ng aking buhay.

Kung may pinagkahawig man ito sa mga pelikulang napanood niyo sa kung saan man lupalop ng mundo ay hindi ko po ito sinasadya. Dahil sa dami ng pelikula na ginagawa sa araw araw, imposible naman po na walang makagaya sa tunay na buhay ng ilang bilyong tao sa mundong ito..

Sana po ay magustuhan niyo rin ang pangalawang libro ng aking buhay…

……

Matapos ang isang napaka salimuot na pinagdaanan ko sa buhay ay pinilit kong bumangon muli.

Dahil matapos kong maipagawa ang Museleo ni psalm ay nagsimula na rin akong magpasa ng resume ko sa mga paaralan sa lugar namin upang makapag turo muli, subalit mailap na sa akin ang swerte ng panahon na yun, halos lahat ng high school at elementary school, public man o private ay nagpasa ako ng resume sa kanila. Subalit kahit isa sa kanila ay walang tumawag sa akin, may isang teacher akong kaibagan sa isang paaralan na pinag applayan ko na nakapag sabi sa akin na, naging marumi ang record ko sa distrito namin, sa pagkakatanggal sa akin sa dati ko pinapasukan at nakarating pa sa ilang paaralan sa lugar namin ang balita na pambabastos ko sa pari ng simbahan namin.

Mabuti na lamang at hindi natanggal ang lisensya ko sa ginawa ko yun, kaya pinasya ko nalang na magpasa ako ng resume sa katabing bayan namin, kung saan kakaunti lamang ang nakakakilala sa akin at hindi nila masyadong alam ang naging kwento ng buhay ko.

Sa pagkakataong yun ay pinalad ako matanggap sa isang public highschool. Medyo mahirap din ang naging proseso ko sa kanila, pero sa awa ng diyos kahit mahaba at matagal ang paghihintay ko ay nakatanggap ako ng tawag sa paaralan na pinag applyan ko.

May 25 2009 monday nang panahon na ipatawag ako district office, dahil mabibigyan na ako ng assignment sa isang public high school sa katabing bayan lamang na aking tinitirhan.

Tangan ko ang ilang dokumento na ibibigay sa principal ng paaralan na pagtuturuan ko ay tinahak ko na ang bago kong paraiso.

Alas dos na ng hapon ng makarating ako sa lugar ng paaralan na pagtuturuan ko, malaki ang paaralang ito, kesa sa nakaraan kong pinagturuang paaralan.

Dumiretso agad ako sa principal office upang iabot ang papeles na galing sa district office.

“BRIGADA ESKWELA” nang panahon na yun kaya nandoon ang principal at ilang mga guro, may ilang estudyante rin, mga guro at mga magulang na nagtutulong tulong na maglinis ng paaralan.

Ang brigada eskwela ay isang programang bayanihan ng mga magulang guro at estudyante tuwing summer sa pampublikong paaralan, uoang maihanda ang bawat silid na gagamitin sa pasukan.

Mainit namn akong tinaggap ng principal ng paaralang yun at ipinakilala nila ako sa mga kasamahan naming guro.

Dahil sa bibihira sa mga lalaki ang nais na maging guro, ako lamang ang tanging lalaki na nakapasok sa paaralan na yun dahil lahat ng mga teacher na kasama ko ay puro babae.

Pati ang guard ay babae rin, kaya mistula akong nakapasok sa tribu ng mga amasona!!
Nilagay ako ng principal sa 2nd year highschool ng panahon na yun, agad niya akong sinamahan sa bago ko classroom.

Sobrang nagulat ako ng makita ko ang bago kong magiging kuta, parang gusto ko ng umuwi at bumalik nalang sa tita ko sa lucena para magtanim nalang ng mga gulay at palay.

Parang bodega ang bago kong classroom, puro sira ang upuan, sira ang kisame, punit punit na mga murals sa ding ding, bintana na parang ilang anay nalang ang pipirma ee gigiba na at ang c.r sa loob ng classroom ko mapapamura ka sa itsura, isipin niyo na lang kung gaano katindi ang c.r na mapapasuka ka muna bago ka mapatae.

Pero kagaya ng una kong beses sa pagtuturo sa private highschool, wala akong magagawa kundi tanggapin ang kung ano man ang maibibigay sa akin, dahil baguhan ako at dayuhan sa lugar nila.

Kahit pa gaun kamiserable ang classroom ko ay pinagtyagaan ko itong linisin, katulong ang mga kaibigan ko na wala namang ginagawa sa buhay, una naming inayos ang mga sirang arm chair, sunod ang kisame, bumili rin ako ng pintura para mapintahan ang dingding ng classroom ko at sunod naman naming inayos ay ang mga murals sa dingding, huli ang c.r na kahit isa sa amin ng mga kaibigan ko ay walang may gustong maglinis, kaya bumayad nalang ako ng tao na malakas ang sikmura para linisin ang c.r.

Matapos namin malinis at maisaayos ang lahat sa classroom ko ay alak at masarap na pulutan lamang ang bayad ko sa mga kaibigan ko.

Pero bago ako tuluyan pumasok sa paaralan at maging ganap na guro uli, nagpatattoo muna ako sa kaliwang braso ko ng larawan ni psalm, may pakpak ito na mistulang angel na may apat na luha.

Ang apat na luha sa mata ng angel sa braso ko ay may ibig sabihin at hindi ko na ito maaari pang isulat dito.

Ilang araw pa ako naghhinaty sa pagbabalik ko sa harapan ng mga estudyante, sobrang nasasabik akong maging normal uli ang takbo ng buhay ko, kung pwede lang na hatakin ko na ang mga araw ng sandaling yun ay ginawa ko na para lang makapag simula na ako sa pagtuturo.

Kahit napaka tagal ng mga araw ng panahon na yun ay dumating rin ang huling araw ng linggo bago ang pasukan.

Pinasya ko noon magsimba at humingi ng patawad sa mga kasalanang nagawa ko.

Umupo ako sa gitnang bahagi ng mga nakahalerang upuan ng simbahan, nakatutok lamang ang mga mata ko sa altar at sa paring nagsisimula ng magmisa, nang mahagip mahagip ng pandinig ko ang dalawang babae sa tabi ko na nag uusap na tila kilala ako ng mga ito.

Nang lingunin ko upang makilala kung sino ba ang babaeng katabi ko ay halos mapalundag ako sa kinauupuan ko sa gulat.

Hindi ko inaasahan na muli kaming magkikita ng taong minsang naging parte ng buhay ko sa loob ng simbahan na yun at katabi ko pa siyana hindi man lang namalayan na siya pala yung babaeng nakaupo sa upuan na yun bago ako umupo, dahil kahit noon pa ay hindi ko naging ugali ang makipag titigan sa ibang tao, sanay akong laging nakayuko lamang at malayo ang tingin sa iba.

Nang sandaling yun gusto ko na sanang tumayo at lumipat ng upuan, upang makaiwas ako sa kung ano man ang hindi magandang mangyayari sa pagitan namin.

Subalit mistulang isang pelikula ang isip ko at paarang naaninag ko pa ng mga mata ko kung paano ko nilakad ang gitnang bahagi ng simbahan noon at pagisisgawan ang pari, kaya kahit gusto ko ng tumayo at lumakad palayo sa kinauupuan ko ay mistulang may umaawat sa akin.

Subalit ang kaba at pangamba sa dibdib ko lalong umigting ng biglang magsalita ang babaeng katabi ni Ms Diaz.

“Uy tita si sir Choi pala katabi mo, hello sir kamusta po.” sabi ni tintin sa mahinang paraan, dahil nagsesermon na ang pari ng oras na yun.
Ngiti lamang ang isinukli ko kay tintin, subalit nahagip ng paningin ko si Ms Diaz na wala man lang reaksyon sa narinig niyang sinabi ng pamankin niya.

Kahit ilang segundo ko lang nasilayan ang muka ni Ms Diaz ay halata ko pa rin sa kanya ang sama ng loob sa akin at galit dahil sa nangyari sa relasyon na meron kami dati.

Subalit hindi ko inaasahan na ang bagyo palang nasa tabo ko ay may lalakas pa ng hindi ko inaasahan, mistulang naipit ako sa pagsasalubong ng langit at lupa ng sandaling patapos na ang misa na dapat ay nakakahinga na ako ng maluwang ay biglang dumating ang dalawang kapatid na lalaki ni Ms Diaz.

“Bayaw!! nandyan ka pala, ibig sabihin ba nito okey na kayo jni bunso?” biro ni kuya billy habang patapos na ang misa.

Kitang kita ko uli kung paano siringan ni Ms Diaz ang nakakatandang kapatid sa sinabi nito kaya agad itong natahimik, pero nagawa pa rin niyang magpatawa.

“Sorry Choi, hindi pala bayaw, dapat pala ex bayaw” biro uli ni kuya billy sabay lakad palayo sa upuan namin.

Ako naman ay napangiti nalang sa inasal ng kapatid ni Ms Diaz, dahil kahit may hindi kami magandang nakaraan ay nagagawa pa rin nilang makipag biruan sa akin.

Ilang saglit pa ang lumipas ay natapos na rin ang misa at kahit hindi ako binati ni Ms Diaz ng peace be with you ay okey lang sa akin yun, dahil alam ko naman na wala akong kasalanan sa nangyari samin at ang higit sa lahat ay naka move on na ako sa paghihiwalay namin.

Lumakad ako palabas ng simbahan at umuwi sa bahay namin, kumain ng hapunan, hinanda ang mga gagamitin ko sa bago kong paaralan at nagsimulang matulog.

Ala sais ng umaga ng ako ay magising, kumain ng almusal, naligo, nagbihis at lumakad na patungo sa bago kong paraiso.

Masaya kong tinahak ang daan patungo sa paaralan at ewan ko ba kung dahil ba sa sobrang saya ko o sadyang may katangahan lang ako, dahil ang tinahak kong lugar na papasukan ay yung dati kong pinapasukan na paaralan.

Nasa gate na ako ng maalala ko na hindi pala ako dun magtuturo, may ilang bumabati sa akin na mag aaral ko dati ng good morning at binabati ko rin naman sila.

Subalit nakakahiya pa rin ang nagawa ko ng may ilan na nagtanong kung magtuturo na ba daw uli ako sa school nila.

Hindi ko sila nasagot sa tanong nila dahil sa kahihiyan ay tumalikod nalang ako at mabilis na naglakad palayo sa lugar na yun.

Halos 30minutos rin ang ginugol ko sa byahe bago ko narating ang gate ng bago ko paaralan.

Tinahak ko agad ang faculty room at nag time in, may ilang guro na bumati sa akin at binati ko rin naman sila, subalit ayokong makipagtsismisan sa kanila. Kaya agad ko ng tinahak ang bago kong classroom.

Nang marating ko ang classroom ko ay nakabukas na ito, dahil iniwan ko sa guard ang susi ng pinto ng room ko para kung mahuli man ako ng pasok ay mabubuksan niya ito.

Sa unang tapak ko sa loob ng classroom ko ay masasabi ko na sobrang nanibago ako sa mga estudyanteng handle ko.

Mahirap lang din naman ang pamilya ko, subalit dahil sa scholar ko ay nakaranas ako ng private nung highschool ako at college, then after ko makagraduate ay nakapag turo ako sa private uli.

Kaya masasabi ko na malaki ang pinagkaiba ng mga bata sa private at public.

Mula sa itsura, pananamit, kilos at sa kagamitan ng mga mag aaral ay halata mo kung sino ang mas nakakaangat sa buhay.

Napansin ko agad ang suot ng ilang lalaki kong estudyante, karamihan sa kanila ay silk pants na brown na hindi plantsado, polo na ang panloob na tshirt ay mas mahaba pa ang manggas kesa sa soot na polo, sapatos nila ay karamihan rubber shoes imbis na black shoes.

Ang mga babae naman ay may ilan na hindi plantsado ang uniform, blouse at bra lang ang suot, hindi man lang nagsando spara matakpan ang bra, may ilan na parang hindi nagsusuklay, iba iba ang kulay ng medyas, may ilang babae na ang sapatos ay sneakers. May isa pa akong napansin sa kanilang lahat, karamihan ay luma ang bag at may ilan akong napansin na may tahi pa ng ibang kulay na sinulid.

Hindi ko tuloy maiwasan na muling magalit sa gobyerno natin.

Naisip ko na habang nagpapalaki ng bayag ang mga inihalal natin sa bawat municipal hall nila, habang nilulustay nila ang buwis ng taong bayan upang mabuhay ng magara ang pamilya nila, eto may mga mag aaral dito sa harapan ko na nagtitiis sa mga lumang gamit, makatapos lang ng pag aaral.
Subalit ang huli kong napansin sa mga bago kong estudyante ay wala silang pakielam kung may guro na sa likuran nila, patuloy lang sila sa pakikipagdaldalan, may ilan na nagsusuklayan ng buhok, may nagbabatuhan ng kung anong bagay.

Kaya isang pamamaraan ang naisip kong gawing pagpapakilala sa kanila kung sino ang bagong guro nila.

Binaba ko ang bag ko sa table sa likuran ng mga estudyante ko at binuhat ko ng isang kamay ang isang arm chair na walang nakaupo, sabay bato ng malakas papunta sa pintuan ng c.r namin.

Dahil sa lakas ng pagkakahagis ko ng arm chair ay nawasak nito ang nakasaradong pintuan ng c.r namin at isang napakalakas na tunog ang nakapagpatahimik sa kanilang lahat.

Hindi ko sila makuha sa tingin kaya isang marahas na bagay ang aking ginawa, subalit ang ginawa ko yun ay kailangan ko ng gampanan ng isang buong taon.

ANG PAGIGING ISANG TERROR TEACHER!!!!!

Mistulang mga angel na natahimik ang mga estudyante ko sa ginawa kong paghagis ng arm chair sa pintuan ng c.r namin.

May ilan na yumuko at hindi makatingin sa akin, pero lahat sila ay bakas ang takot at pagkagulat sa ginawa ko.

Lumakad ako papunta sa harapang bahagi ng classroom ko dala ang attendance list ko na lahat ng mata nila ay sa akin nakatuon, umupo ako sa table at nagsimulang magsalita.

“Ako si Choi Segovia at ako ang magiging adviser niyo, ngayon palang ssabihn ko na sa inyong lahat na hindi uubra sa akin ang mga ugali niyo na parang pang kanto, kung hindi man kayo naturuan ng tamang disiplina ng mga nakaraan ninyong teacher ee sa akin matututo kayo. Hindi ako mahirap pakisamahan, irespeto niyo ako at irerespeto ko rin kayo, matuto kayong gumalang sa kin at sa lahat ng magiging guro ninyo ngayong taon na ito. Ayokong maging worst section ang klaseng ito. Sa hindi kayang sumunod sa mga panuntunan ko, maaari na kayong lumabas sa pintuan.” seryosong pagkakasabi ko sa harapan ng mga bago kong estudyante.

Kahit ganun ay may kaba rin sa dibdib ko ng mga sandaling yun, dahil baka may isang pumalag sa estudyante ko at mapatulan ko ee matanggal pa ang lisensya ko sa pagtuturo.

Sa awa ng diyos ay wala naman sa kanilang pumalag o umalma sa sinabi ko.
Matapos ko magsalita ay pinatayo ko silang lahat sa unahan na dala ang lahat ng gamit.

Gusto ko kasing iayos ang upuan base sa pagkakasunod sunod ng height nila, ginaya ko rin ang idea ng dati kong guro nung high school ako na alternate ang upuan ng mga babae sa mga lalaki.

Gamit ang attendance list ko ay tinawag ko isa isa ang pangalan nila at binigyan ng permanente nilang upuan.

Mistulang mga robot na utusan ang mga estudyante ko ng oras na yun sa nais kong kalagyan nila.

Walang nagsasalita kahit isa sa kanila, maski bulong ay walang makagawa dahil na rin siguro sa takot sa akin, karamihan ay nakayuko lang na sinusunod ang bawat iutos ko.

Matapos ko silang bigyan ng kanya kanyang upuan ay muli ko silang kinausap ang at nagbigay ng ilang rules ang regulation.

“Yang upuan niyo ngayon ang magiging permanente niyong upuan hanggang matapos ang taon, ayoko ng palipat lipat kayo ng upuan, tandaan niyo yan. Ayoko rin ng palaaway sa klaseng ito, dahil kung basag ulo ang hanap niyo dapat sa kulungan kayo pumasok at hindi sa paaralan. Hanggang maaari ay magsuot kayo ng proper uniform, sa mga lalaki, yung panloob niyo na tshirt siguruhin niyong puti, at kung mas mahaba ang manggas ng panloob niyo sa polo niyo, pwede niyo namang tiklupin yan paangat para naman magmuka kayong estudyante, yang mga buhok niyo, dapat clean cut at ayokong ayoko na may kulay yan na para kayong mga sisiw na palabunutan o yung mga rugby boy sa 7 eleven. Kung kaya ninyo bumili ng black shoes, yun ang gamitin niyo kung wala naman ay pwede na ang kahit anong sapatos, ayokong makakakita ng nakatsinelas, dahil papauwiin ko talaga kayo sa bahay niyo.

Sa mga babae naman, mas lalo dapat kayong kumilos ng naaayon sa kasarian niyo, pumasok sana kayo na plantsado ang palda at blouse, ayoko ng estudyante ko na parang prostitute, wala akong makikita na naka make up, kahit lip gloss hindi pwede sa akin. Yang mga panloob niyo kung maari ay magsuot kayo ng pandobleng sando bago kayo magblouse. Sa sapatos kung may black shoes kayo, yun ang gamitin niyo at hindi yang mga sneakers na para kayong member ng gang. Ang medyas itim at puti lang, hidni kayo dancer para magsuot ng ibat ibang kulay ng medyas. At higit sa lahat ugaliing MALIGO at MAG TOOTHBRUSH bago kayo pumasok. Nagkakaintindihan ba tayo?” sabi ko sa mga estudyante ko.

Ooooooppppppoooooooo!!!! yan ang sagot nilang lahat.

Matapos kong magbigay ng ilang paalala sa kanila ay nagsimula ang unang araw ko ng pagtuturo sa pagpili ng kumakatawan sa aming klase.

Hinayaan ko silang pumili mula sa president hanggang sa muse at escort ng klase.

Pinagmamasdan ko lamang sila sa ginagawa nilang nomination hanggang sa botohan, nakakaaliw silang panoorin habang nagnoominate ng bawat leader, dahil para lang silang nagttrip, kadalasan kasi nilang ninonominate yung mga kaklase nilang parang hindi angkop sa leader na pagpipiliaan.

Hindi ko maiwasang matawa ng inominate nila ang kaklase nilang bingot sa escort at ang muse ay isang bakla.

Sa totoo lang parang bumalik ang buhay ko nung elementary ako sa nakikita kong ginagawa ng mga bago kong estudyante, dahil ganun din kami noon kung mantrip ng mga kaklase namin. Yun nga lang ang teacher namin noon ay hindi kagaya ko na kayang sakyan ang bawat trip ng estudyante.

Nang maihalal ang bingot na escort at baklang muse ng klase ko ay nakielam na ako, kahit pa nagmuka akong kj sa mata nila ay kailangan ko pa rin itama ang maling ginagawa nila.

Ako na ang pumili ng escort at muse ng klase ko, sa maniwala man kayo o hindi ang pinili kong muse sa klase ko ay ang batang babae na kahawig ni psalm, sa mata, sa hugis ng muka, kung paano tumawa at kumilos ang estudyante kong babae na pinili kong maging muse ay parang binuhay niya muli si psalm sa katauhan niya, lalo pa akong natuwa sa kanya ng titigan niya ako ay parang nakita ko uli ang dati kong kasintahan na nasa piling na ng panginoon.

Hindi ko maiwasan na titigan rin siya ng sandaling yun, gusto ko sanang yakapin ang batang yun, para kahit paano ay maramdaman ko uli na nasa tabi ko pa si psalm, subalit alam ko na mag iiba ang tingin sa akin ng mga estudyante ko sa gagawin ko. Ginawa ko nalang siyang apple of the eye ko, in short foavoritism.

Mira ang tawag ko estudyante kong yun short for Mirasol.
Sa kanya ko ipinagkatiwala ang attendance ng buong klase namin at siya palagi ang pinupuri ko sa tuwing may magagawa siyang magandang bagay.

Subalit hindi ko maaring ipahalata sa ibang kaklase niya ang kakaibang pagtingin ko sa kanya, kaya kung ano ang pagpuri na ginagawa ko sa knaya sa klase ay ginagawa ko rin sa iba. Pero hindi ko pa rin nakakalimutan na kailanga kong maging terror teacher, dahil eto na yung una kong pagpapakilala sa kanilang lahat.

Noon ko lang nalaman na hindi pala madali ang maging isang terror teacher, nakakapagod palang maging masungit, laging galit, mag isa lang akong kumakain ng lunch sa canteen, lahat ng estudyante takot lumapit sa akin. Hindi kagaya noon na may mga kasabay akong kumain ng lunch at kakulitan, may mga estudyante akong kasamang maghanap ng amoeba kapag uwian na ng hapon, dahil sa mga piso pisong tuhog na kinakain namin dati.

Nung sandaling yun ay hindi ko maiwasang malungkot at maalala si Margarette at apple. Lalo na ng umuwi ako ng hapon. Habang palabas ako ng gate ng paaralan ay nahagip na agad ng pang amoy ko ang ibat ibang kakanin na nag aabang sa labas ng paaralan.

Napahinto ako sa paglalakad ng pagmasdan ko ang mga estudyante na kumpol kumpol sa bawat malaking payong ng mga tindero at kanya kanya sila ng tuhog ng kung ano man ang tinitida ng mga tindero sa labas ng paaralan. Parang nakita ko pa ang sarili ko sa kanila habang masaya akong kasama si apple at Margarette na nakikipag unahan sa pagsawsaw sa mga garapon ng sauce.

Napabuntong hininga na lamang ako sa nakikita ko.

Subalit sa lalim ng pag iisip ko ay isang tinig ang narinig ko mula sa kaliang bahagi ng kinatatayuan ko.

“Sir Choi tara!! kain po tayo, pero libre niyo po ako” isang tinig ng batang babae na ang rumehistro sa isip ko ay ang matakaw na si apple.

Subalit wala siya sa lugar na iyon at nagtaka pa ako kung sino kayang bata ang naglakas loob na ayaing kumain ang isang terror teacher na kagaya ko….

Para akong nanaginip ng gising ng makita ko sa harapan ko na nakatayo at may matamis na ngiti sa akin ang dalawang dalagita na hindi ko akalain na makikita ko sa lugar na yun.

Ang isa ay nakauniform ng isang malaking unibersidad sa kamaynilaan at ang isa ay suot ang uniform sa dati ko pinagtuturuang paaralan.

Napakunoot pa ako ng noo at ilang ulit ko na ipinikit ang mga mata ko kung totoo ba ang nakikita ko.

Subalit isang tapik sa braso ko ang nagpatunay na hindi ako nanaginip, talagang nakatayo sa harapan ko si apple at si Margarette.

“Sir bakit ka tulala? hanga ka sa beauty namin noh?” biro ni apple.

“Hindi sa beauty natin tulala yan sir, tulala yan kasi magpapalibre ka na naman sa kanya” sabi ni Margarette.

Wala akong masabi ng sandaling yun, akala ko kasi kinalimutan na nila ako, akala ko galit sila sa akin dahil iniwan ko sila nung panahon na sunod sunod akong dinagukan ng tadhana.

Pages: 1 2 3 4 5 6

Teacher: Book 1

Ako si Choi Segovia 29years old. Teacher sa isang private high school dito sa Laguna. Huwag niyo sana ako husgahan. Tao lang ako naging marupok pagdating sa pag ibig.

Base on a True story.

2006 nang makapasa ako sa board exam. Hindi ko pa hawak ang PRC license ko nag apply agad ako sa Private High school kung saan ako nagtapos ng high school. Diploma at ilang dokomento lamang na nagpapatunay na tapos ako ng education ang bitbit ko nang mag apply ako. Kailangan ko agad makapagtrabaho para makatulong sa pamilya ko. Hindi nag atubili ang paaralan na pinag applayan ko na tanggapin ako, bukod sa alumni ako, alam nila na dati ako varsity ng volleyball at malaki ang maitutulong ko sa larangan ng sports.

Kahit October na noon pinagsimula nila ako magturo matapos ko makumpleto ang requirements na hinihingi nila.

Floating teacher ako nang magsimula ako magturo.

Mahirap para sa katulad ko ang maging teacher dahil Hindi naman ito ang pinangarap ko. Architectural talaga ang course na gusto ko, pero Hindi kaya ng magulang ko ang kurso na yun. Nakapag tapos lang ako dahil varcity scholar ako ng volleyball, tapos limited lang ang course na inoffer nila kaya kahit ayoko ng education kinuha ko na makapag tapos lang ng pag aaral, para mapabuti kahit pano ang buhay.

GOOD MORNING TEACHER!!!!! Unang umaga ng pumasok ako sa una ko klase, okey sit down class, bring 1/4 sheet of paper, write your name, year and section.

Ang Simula…

Okay class ako ang magiging teacher niyo sa subject na ******* hanggang march. Ako ang kapalit ni sir noel. Ako Nga pala si Mr Choi Segovia.

Halos 7 beses ko paulit ulit na sinabi yan sa first day ng klase ko.7 ang klase ko maghapon, different year and different subject, tinanggap ko na kailangan ko ng trabaho ee.

Mahirap magturo, pero kailangan magtiis dahil bawat tao kailangan kumita para kumain araw-araw.

Pero kagaya ng kasabihan, na magiging mahirap lang ang isang bagay kung Hindi ka masaya sa ginagawa mo.

Pinilit Ku humanap ng paraan para maging masaya, madalas ko lokohin sarili ko na masaya magturo pero Hindi ko maramdaman. Hanggang sa magkaroon ng meeting ang faculty dahil may mga ilan na magreretiro na kailangan daw mag appoint ng mga bagong tagapahala ng kung anu-anong club.

Mahaba ang naging usapin, marami ang nagkasundo at sumang-ayon sa napag usapan, pero ako Hindi ako sang ayon. Dahil ako ang naiappoint na maging property custodian, hawak ko lahat ng gamit ng school pati H,E room ako mangangalaga. Hindi lang yun inappoint din nila akong maging coach/trainor ng team dahil dati daw ako varsity. Tinanggap ko lahat, baguhan ako kaya Hindi ako pwede umayaw.

Kinabukasan ipinatawag ako nang dati kong coach sa volleyball teacher Ku siya at huling taon na niya ngayon sa paaralan, ipinakilala niya ako sa mga varsity na handle niya.

Team eto si Mr Choi Segovia bagong teacher sa school natin, dati ko player at siya ang kauna-unahan kong player na nakarating sa Palarong Pambansa.

Malaki ang maibabahagi niya sa inyo. Siya na ang magiging kapalit ko.

Choi turuan mo sila ng lahat ng natutunan mo, kumpleto ang gamit natin sa pag ppraktis. Good luck sabi Ni Mr *******. Humawak siya sa balikat koat naglakad siya palayo.

Ramdam ko ang kalungkutan Kay Mr ******* pati sa mga varsity na kaharap ko.

Matagal kami tahimik at Hindi ko din alam ang sasabihin sa 24 na manlalaro sa harapan ko.

Isang dalagita ang bumasag ng katahimikan, Mr Choi totoo ba na Palarong pambansa player ka? Sabi ng dalagita.

Oo bakit? Muka bang nagsisinungaling si Mr *******? Sagot ko.

Patunayan mo nga sa amin, ayan ang net eto ang bola. Sabi ng dalagita.

Sinalo ko ang bola at nagtanong, sino setter sa inyo?AKO PO!!! isang binatilyo ang lumapit sa akin.

Sige pumwesto ka sa zone3 utos ko.

Sir open po ba o quick pass? Tanong ng binatilyo.

Basta itaas mo ako nang bahala. Utos ko na may pagyayabang.

Kahit naka long sleeve polo, silk pants at balat na sapatos ako, pinakita ko na magaling ako player.

Ibinato ko ang bola sa setter naiset naman niya ng maayos, kinuha ko ang tamang tyempo sa pagtalon, mabilis ko inangat ang pwersa mula sa binti ko papunta sa mga braso ko, konting liyad para kumuha pa ng dagdag pwersa, tamang tyempo ng braso sa pagpalo ng bola, boooom isang malakas na spike ang pinakawalan ko, bumagsak sa 1st line at tumalbog ang bola ng mataas at tinamaan pati bubong ng covered court.

Lumakad ako papalapit sa mga bagong player ko at magtanong.

Ano proven na ba sa inyo na dati akong player? Tanong ko.

Walang sumagot lahat sila tulala at nakayuko pa ang iba.

Lumapit sa akin ang dalagita at humingi tawad.

Sorry po sir, wala po kasi sa itsura niyo ang player. Okey lang next time huwag natin matahin ang tao base sa panlabas na anyo okey?!!Bukas papuntahin niyo mga magulang niyo may meeting tayo after class 4pm. Magdala din kayo ng booklet.

Kung wala na kayo katanungan makakauwi na kayo.

Kinabukas 3pm pa lang may mga magulang na sa H,E room. Doon ko kasi sila pinapunta at doon kami magmimiting.

Kinausap ko ang janitor na magdala ng mga monoblocks sa H,E room.

After ng klase ko dumiretso agad ako sa H,E room. Pinasulat ko ng attendance lahat ng magulang sa yellow pad.

Then nag start na akong magdiscuss ng tungkol sa pagbabago at layunin ko sa team.

Magandang hapon po ako si Mr Choi Segovia new coach/trainor ng volleyball. Nagpatawag po ako ng meeting para makilala niyo po ako ng personal. Ako po ang pumalit kay Mr *******. Pinabili ko po ng booklet ang mga player ko para po sana mamonitor ninyo ang mga anak ninyo, susulatan po nila yan ng date day months ng mga practice namin sa dulo po pipirmahan ko. Weekly ko paki pirmahan sa ibaba katunayan po na alam ninyo na umattend o absent ang Nanak ninyo sa training.4pm po til 7pm ang training namin weekdays, kapag week ends po Saturday lang 7am til 3pm. Sunday restday.

Sana po ipagkatiwala ninyo sa akin ang mga anAk ninyo specially girls. Hangad ko po ang tagumpay ng bawat isa sa kanila. Dati din po ako player, nakapag tapos dahil sa volleyball. Gusto ko po ishare sa kanila lahat ng natutunan ko.

Wala na po akong pwede masabi pa.

After nang meeting nag Simula na kami mag training lahAt ng natutunan ko sa volleyball itinuro ko sa kanila, nagreseach pa ako para may maidagdag sa traning program ko.

Naging masaya ang araw-araw ko sa pagtuturo sa high school.

Hiniling ko sa principal na gawin ko office ko ang H,E pumayag naman siya basta palagi ku daw linisin.

Nilinis ko ang H,E room kasama ang mga varsity ko. May isang kwarto na may aircon kama sala set, TV, radio, DVD. Banyo at shower. Kumpleto ang H,E room. Nagdala na din ako ng ilang mga damit ko para magamit pagkatapos ng training.

Naging tambayan ng mga varcity ang H,E room lalo na kapag wala sila klase at mas lalo ako napalapit sa kanila.

Si Stephanie ang pinaka malapit sa akin, 2nd year high school, morena matangkad, matangos ang ilong, payat na malaman at medyo katamtaman na dibdib.

Minsan kahit anong iwas mo sa tukso, kusa silang lalapit at susubukan ang katatagan mu.

Isang tanghali after ko mag lunch nagpunta ako sa H,E room para makapag pahinga. Medyo matagal ang next class ko, nagpasya ako umidlip muna sa kwarto, binuksan ko ang aircon at dumapa ako sa kama.

Hindi pa ako nakakatagal sa pagkakadapa ko, naramdaman ko bumukas ang pinto ng kwarto. Hindi ko nilingon kampante ako na isa lang siguro sa mga varcity ko ang pumasok.

Nagulat nalang ako ng maramdaman ko na may humahagod sa likod ko, bumalikwas ako ng tayo at nakita ko si Stephanie pala ang humahagod sa likod ko.

Sir muka pagod ka ata dapa ka lang mamasahihin kita. Sabi Ni Stephanie.

Hindi okey lang wag na gusto ko lang sana umidlip, sagot ko.

Sus si sir pakipot pa, parang masahe lang ee kantyaw ni Stephanie.

Huwag na nga ano ka ba baka may makakita pa sa atin kung ano pa isipin. Sagot ko.

Naku sir wag kayo mag alala nilock ko pinto sa labas walang makakapasok dito. Sabi Ni Stephanie.

Kahit na Hindi maganda na nandito tayong dalawa, sagot ko.

Sir naman napaka old passion mo naman, masahe lang ayaw mo pa? Masasarapan ka naman! Sabi Ni Stephanie.

Hindi ko alam kung bakit ako pumayag sa alok niya. Alam ko higit pa sa masahe ang pwede namin magawa.

Okey sige masahe lang huh!! Sabi ko.

Okey sir dapa kana. Sabi Ni Stephanie.

Dumadapa ako at sinakyan niya ako sa likod, Sobrang sarap sa pakiramdam ng paghagod niya kahit nakapolo pa ako.

Sir tanggalin mo polo mo para mas masarap. Sabi Ni Stephanie, umikot ako at Hindi siya umalis sa pagkakatapong sa akin, titi ko na inuupuan niya.

Hinubad ko ang polo ko pati sando panloob ko at nakita ko na sobrang titig niya sa katawan ko.

Ay sir may mga tattoo pala kayo, tanong Ni StephanieOo college pa ako nang magpalagay ako, sagot ko.

Ganda rin po ng abs niyo. Pahawak sabi Ni Stephanie. Kinikilig pa siya habang hinahaplos niya ang abs ko, habang ako naman tigas na tigas na ari dahil nakaupo siya sa harapan ko. Nakangiti niya hinaplos ang dibdib ko pababa sa abs ko paulit ulit habang magkatitigan kami.

Sir ang tigas naman ng muscle niyo, sarap himasin sabi ni Stephanie.

Pumikit lang ako at ninamnam ang sarap ng bawat paghagod niya, naramdaman ko mas bumaba pa lalo ang mga hagod niya. Kung kanina hanggang abs lang, ngayon nararamdaman ko tumatama na sa belt ng pantalon ko ang bawat hagod niya.

Minulat ko ang mga mata ko at nagulat ako na pikit mata niya hinahagod ang katawan ko habang nakapatong siya sa akin.

Hindi ko na natiis ang tagpong iyon, gumalaw ang kamay ko sa mga hita niya, inangat ko ng konti ang palda niya, at nasilayan ko ang makinis at balbon na hinta ng isang dalaga.

Kahit nakabukas ang aircon lumalabas sa katawan ko ang butil butil na pawis dahil sa ginagawa namin.

Nagtagal ako sa paghimas ng mga hita ni Stephanie, pikit mata pa rin siya sa paghagod ng katawan ko, may mga munting ungol din lumalabas sa bibig niya.

Sinubukang maglakbay ng mga kamay ko sa bewang niya, paangat sa dibdib niya. Wala siya palag sa ginagawa ko.

Dumapa siya bigla at hinalikan ako, lumaban ako ng halikan. Halata sa kay Stephanie na Hindi pa siya marunong humalik. Pero napaka bango ng hininga niya.

Habang naghahalikan kami, kinalas ko ang hook sa palda ni Stephanie, nahubad ko ito at panty nalang ang naiwan na pambaba niya. Patuloy kami sa palitan ng laway habang kinakalas niya ang butones ng blouse niya, panay ang lamas ko sa hita niya paakyat sa pwet niya. Sobrang lambot ng buong katawan niya. Nakalas niya ang blouse niya bra at panty na lang ang saplot niya sa katawan.

Pumihit ako para siya naman ang patungan ko. Hinubad ko pantalon ko kasabay ng brief ko. Matapos ay kinalas ko na din ang bra ni Stephanie napaka ganda ng suso niya parang trumpeta na nakaturo paitaas at maliliit na bilog na mamulamula ang mga utong niya.

Hinalikan ko uli siya sa labi habang lamas ko ang suso niya.

Hinubad Ku ng kaliwang kamay ko ang kulay pink niya panty. Dumila ako pababa sa leeg niya, pababa sa dalawang suso niya, pababa sa puson, hanggang sa marating ko ang kwebang puno ng maiitim na damo. Dinilaan ko ang hiwa niya, ahhh siiigggee paaa siiirrrr dyyyaaan ahhhhh ohhhhh ahhhhh. Mga unggol na lumalabas Kay Stephanie. Pinabuti ko ang pagkain sa puke niya. Pinasok ko ang hintuturong daliri ko at dinilaan ang clitoris niya. Halos ipasok niya ang mukha ko sa puke niya sa sobrang diin ng pagkakatulak niya kasabay ng mahabang unggol at paninigas ng binti niya umagos ang malapot na katas ni Stephanie. Sinimot ko lahat hang gang sa huling patak ng tamod niya.

Matapos Ku masimot lahat ng katas Ni Stephanie, pinaghiway ko mabuti ang mga hita niya saka ako pumatong, itinutok ko ang naghuhumindig na burat ko sa puke niya.

Sir ang laki naman niyan, baka hindi ko kayanin. Wika Ni Stephanie.

Wag nalang natin ituloy? Tanong ko.

Nag isip at pumikit si Stephanie, paalis na sana ako sa ibabaw niya nang awatin niya ako.

Wait sir!! Sige tuloy na natin basta dahan-dahinin niyo lang po. Wika ni Stephanie.

Muli Ku tinutok ang ari ko sa bukana ng lagusan ni Stephanie, ramdam ko nang pumasok ang ulo ng burat ko sa puke ni Stephanie, libo-libong boltahe ng kuryente ang naramdaman ko dumaloy sa katawan ko. Sobrang sikip niya, ramdam ko ang bawat balat na napupunit sa loob ng puke ni Stephanie habang ibinabaon ko ang burat ko. kalahati na nang burat ko ang naibaon ko ng lingunin ko siya, kagat ang unan at hindi maipinta ang muka may mga luha pa si Stephanie sa muka. Naawa ako sa kalagayan niya kaya tinanong ko si Stephanie.

Kaya mo pa ba? Okey lang sa akin kung hindi na natin ito ituloy.

Kaya ko pa sir, sige lang ituloy mo lang, wika ni Stephanie.

Pinagpatuloy ko ang dahan-dahan na pagbaon ng burat ko sa puke niya.

Nang maisagad ko, inihinto ko muna at sinanay ang puke niya sa haba at taba ng burat ko.

Dinilaan ko ang mga utong ni Stephanie para kahit paano maibsan ang sakit at hapdi na nararamdaman niya, kasabay ng dahan-dahan hugot at pasok ng burat ko sa puki niya.

Ahhhh sirrr siiiigggge lannnngg ahhhhh ahhhhh.. Mga ungol na senyales na nasasarapan na Stephanie. Unti-unti ko binilisan ang paglabas pasok sa puki ni Stephanie, tanaw ko na may kaunting balat mula sa puke niya na sumasama habang hinuhugot ko ang burat ko. Paspas ako ng ayuda Kay Stephanie naramdaman ko naninigas na ang mga binti niya, ilang saglit pa nangisay siya at umagos ang katas niya, alam ko malapit na din ako labasan todo hugot at pasok ang ginawa ko, ilang saglit pa pumulandit ang katas ko deretso sa matres ni Stephanie, Hindi ko na nagawa pang ilabas ang ari ko sa sobrang sarap na naramdaman ko.

Bumagsak ako sa ibabaw niya na Hindi parin nahuhugot ang burat ko.

Kapwa kami naghahabol sa hininga namin.

Makalipas ang ilang minuto, niyaya ko ng magbihis si stephanie.

Pinulot namin ang mga damit namin at tahimik na nag ayos ng sarili, matapos makapag ayos dumaretso palabas ng H,E room si Stephanie. Napaupo ako sa kama at napaisip.

Mali, mali, Mali, Mali, maling Mali ang ginawa ko, kahit paano ko isipin sobrang katangahan ang ginawa ko. Pumatol ako sa player ko, studyante sa paaralan na tinuturuan ko, sinira ko ang linya na sa pagitan ng guro at estudyante, dahil lang sa kalibugan.

Sa sobrang pagsisisi at lalim ng iniisip ko hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko.

Bakit ako nagpadala sa emosyon ko? Bakit ko hinayaan na may mangyari sa amin? Bakit ko nagawa ang kahayupan na Yun.

Yun ang paulit ulit na pumapasok sa isip ko ng mga oras na yun, mga katanungan na hindi ko masagot.

Kinuha ko ang mga gamit ko, kahit hindi pa oras para umuwi, nilisan ko ang paaralan na yun.

Ilang araw akong Hindi pumasok, madalas ako maginom ng walang dahilan.

Nagkumpisal ako sa simbahan, nilahad ko ang nagawa ko kamalian. Pero Hindi sapat para matahimik ang kalooban ko.

Walang kahit sino man ang nakaalam ng problema ko, kahit sa pinaka malapit ko kaibigan Hindi ko sinabi.

Sibukan kong pakainin ng damo ang pulang kabayo, nagbabaka sakali ako na matabunan ng tama ng droga at alak ang mga problema ko, pero bigo ako.

Nagtataka na ang mga magulang ko, pati mga kapatid ko sa nangyayari sa akin, dahil halos isang linggo na akong hindi pumapasok. Makailang ulit nila ako sinubukang kausapin, pero nanatili akong tahimik at walang reaksyon sa mga sinasabi nila.

Sobrang hirap palang makalaban ang kunsensya, lalo na kung Hindi ka sanay lumaro ng tadhana.

Magdadalawang linggo na ako Hindi pumapasok sa paaralan, buhat ng may mangyari sa amin ni Stephanie, ayoko na sana pang bumalik muli sa pagtuturo, subalit nagulat ako ng bisitahin ako ng principal ko sa bahay.

Tyempong nakahiga ako at nakatitig sa kisame ng dumating siya.

Kamusta Mr Choi? Bakit Hindi ka man lang nagpasabi na may sakit ka? Sabi ng principal.

Huh ee sir nawala po kasi cellphone ko kaya hindi ko kayo nakontak, pagsisinungaling ko.

Hay naku bata ka, sa uli-uli magpapasabi ka, kung hindi ka makakapasok. muntik ka nang maAWOL, tinanong ko mga estudyante mo pati mga player mo kung may nakakaalam kung saan ka umuuwi pero walang may alam, mabuti nakita ko ang address niyo sa resume mo, ee malapit ka lang pala sa bahay ng kapatid ko. Wika ng principal.

Pasensya na po sir, Hindi na po ito mauulit, salamat po sa pagbisita. Wika ko.

Kapag kaya mo ng pumasok sa lunes ee pumasok kana, magdala ka na lamang ng medical cerficate, ipaxerox mo at bigyan mo ako ng kopya, sige na iho magpahinga kana at akoy may pupuntahan pa, magpagaling ka. Wika ng principal.

Sige po sir maraming salamat po, papasok na po ako sa Monday. Sagot ko.

Pag alis ng principal bumalik ako sa pag iisip, sinabi ko na Hindi ako dapat ganito, kailangan ko magingg matatag, kalimutan nna ang nanyari, dahil Hindi ako makakahakbang sa kinabukasan kung ikukulong ko lang ang sarili ko sa pagkakamali ng kahapon.

Nabuo ang plano ko na muling bumalik sa pagtuturo.

Kumuha ako ng medical certicate kahit di naman talaga ako nagkasakit, ipinaxerox ko ito.

Lunes ng umaga dumaan muna ako sa kapilya humingi ng patawad sa nagawa ko kasalanan at humingi ng lakas ng kalooban para harapin ko ang dapat harapin.

Paglabas ko ng kapilya daretso ako sa paaralan isinubmit ko ang medical certificate ko sa principal at nakayukong nagtungo sa faculty room.

May mga estudyante akong nakakasalubong bumabati ng good morning at sinasagot ko din naman ng good morning pero Hindi ko sila tinitignan.

Pagdating ko sa pintuan ng faculty room nagdadalawang isip ako kung papasok ba ako dito o sa H,E room nalang ako?Naisip ko ayoko muna makita ang H,E room dahil yung lugar na yun ang makakapagpaalala sa akin ng nagawa ko kasalanan.

Pinasya ko pumasok sa faculty room, pagbukas ko ng pinto binati agad ako ni Mrs Casalme, oh welcome back Mr Choi Segovia? Okey na ba pakiramdam mo? Wika niya.

Opo ma’am OK, na po ako. Sagot ko habang nakayuko.

May sumabat pa isa kasama ko teacher.

Naku Mr Choi, ganyan din ako nung bago palang ako nagtuturo, nagkatrangkaso ako dahil sa mga study ante ko, wika ni Mrs de Leon.

Ngiti lang ang sinagot ko sa kanya, alam nila nagkasakit ako, hindi nila alam na dalawang linggo akong nakipagdigma at ginulpi ng kunsensya ko.

Nanatili akong nkayuko papunta sa table ko, nang ipatong ko ang mga gamit ko nakita ko na braso na nagsusulat sa table ko, dahil nakayuko ako Hindi ko agadnapansin nna may gumamit na palang iba ng table ko.

Iniangat ko ang ulo ko, nasilayan ko ang isang morena, medyo singkit na mata, matangos ang ilong, mahaba na buhok at may pambihirang mga ngiti na nakaupo sa dating ko table, ilang Segundo kami nagkakatitigan, halos malaglag ang panga ko sa taglay niyang ganda.

Binasag ni Mrs Casalme ang titigan namin.

Mr Choi siya nga pala yung bagong teacher na kasama natin, pinagamit muna namin ang table mo, kasi absent ka, wika ni Mrs Casalme.

Hello ikaw pala si Mr Choi Segovia, ako nga pala si Ms, ***** Diaz, sabay abot niya ng kamay para makipag shake hands.

Inabot ko ng dahan dahan ang kamay ko sabay sagot.

Oo ako si Choi Segovia.

Lumulutang ang pakiramdam ko habang hawak ko ang kamay ni Ms Diaz. Isang pakiramdam na matagal ko ng Hindi nararamdaman.

Ehem ehem ehem!!!Isang tinig ang nagpabalik sa ulirat ko.

Baka naman gusto mo ng bitawan ang kamay ng bagoo nnating kasamahan. Wika ni Mrs Casalme.

Sabay kantyaw ng mga kasama pa naming guro na ayyyyiiieeeee!!!!Bagay kayo!!!Lumapit si Mrs Escobar Kay Ms Diaz at nagwika.

Ano masasabi mo Ms Diaz, di ba tama kami na gwapo si Mr Choi. Pang aasar ni Mrs Escobar.

Gwapo nga sakitin naman, kontra ni Mrs Casalme.

Nagtawanan ang lahat ng tao sa faculty room.

Napangiti na lang ako sa mga kantyaw nila at pinasya ko na sa H,E room na lang muna ako mag office.

Nagpaalam ako Kay Ms Diaz at sinabing siya na ang gumamit ng table ko na may ngiti sa mga labi.

Palabas na ako ng faculty room ng tawagin ako ni Ms Diaz,Wait!!! Mr Choi, pati ba itong bag mo sa akin na lang? Tanong ni Ms Diaz.

Ayan nakakita lang ng maganda, nawala na sa sarili, pang aasar ng palabirong si Mrs Casalme.

Parang choir na naman ang mga kasamahan ko, sabay sabay na naman sila ng ayyyyyyiiiiiieeeeee!!!!!!!!Lumakad ako pabalik para kunin ang bag ko, sabay balik biro ng…

Pakitignan naman diyan sa ilalim ng table baka pati puso ko nalaglag na diyan. Sabi ko.

Sobrang lakas ng kantyawan nila sa sinabi ko sabay sabay uli silang nagsigawan ng aaaayyyyyyyiiiieeer!!!!!Namula si Ms Diaz sa biruan at kantyawan sa loob ng faculty room.

Lumakad na ako palabas saa pinto ng faculty at ng buksan ko ang pinto ay nagulat ako sa nakita kong naghihintay sa akin..

Naka abang ang buong team ng volleyball sa akin, nakangiti silang lahat.

Sir welcome back, bati ni Carlo.

Ngiti lang ang sinukli ko sa kanila, dahil nakita ko si Stephanie sa likod na Hindi makatingin sa akin.

Lumakad ako papunta sa H,E room at sumunod lahat ng varcity sa akin, kasunod nila ang sangkatutak na tanong na Hindi ko sinagot.

Sir kailan ulit tayo mag training?Sir magaling na po ba kayo?Sir dapat dadalawin ka namin kaso Hindi namin alam kung saan ang bahay ninyo. Saan po ba kayo nakatira?SIR SORRY PO!!!ang tinig na nakapagpahinto sa paglalakad ng mga paa ko, kahit hindi ko lingunin alam ko na Kay Stephanie nanggaling ang salitang yun.

Humarap ako sa kanila at sinabi ko.

Pumasok na kayo sa classroom niyo malapit nang mag start ang klase niyo. Utos ko.

Sabay sabay silang sumagot ng opo sir!!Pinagpatuloy ko ang paglalakad ko papunta sa H,E room ng malapit na ako sa H,E room naramdaman ko na may nakasunod sa akin. Nanglingunin ko ay nakita kong si Stephanie ang nasa likuran ko.

Oh Hindi mo ba narinig ang sabi ko na pumasok na kayo dahil magsisimula na ang klase niyo? Tanong ko Kay Stephanie.

Nakatitig lang siya sa akin at Hindi nagsasalita.

Hayy naku Stephanie pumasok kana sa classroom niyo at magsstart na kayo. Sabi ko.

Nanatili siya nakatayo at nakatitig sa akin, kinakabahan na ako alam ko malaki gulo ito kapag may ginawang kakaiba si Stephanie dito.

Sir pwede po ba tayong mag usap? Tanong niya.

Lalong lumakas ang dagundong sa dibdib ko. Hindi ko alam ang pag uusapan namin, baka nabuntis siya dahil pinutukan ko siya sa loob. Nanghihina na ang mga tuhod ko sa mga tingin ni Stephanie.

Bahala na kung ano man mapag usapan namin haharapin ko na lang.

Sige mag usap tayo pero Hindi pwede ngayon may klase ako, mamayang hapon na lang sa uwian okey. Sagot ko Kay Stephanie.

Tumalikod na siya at bumalik sa classroom niya.

Ako naman ay pumasok sa H,E room at ibinaba ang bagg ko, kinuha ang mga kakailanganin kong gamit sa pagtuturo at nagtungo na sa klase ko.

Maghapon akong tuliro kakaisip kung ano ba ang pag uusapan namin ni Stephanie, buntis kaya siya? Nalaman kaya ng magulang niya o ng kaibigan niya ang nangyari sa amin?Hindi ako nakapag discuss sa klase ko maghapon dahil sa haharapin kong problema, puro sit works lang ang naipagawa ko.

Makailang ulit ko rin na nakasalubong si Ms Diaz sa hallway, hindi ko siya masyadong pinansin, ngiti lang palagi ang sinasalubong ko sa kanya.

Dahil ang buong atensyon ko ay nasa kung anong nilalaman ng pag uusapan namin ni Stephanie.

Dumating ang itinakdang oras ng uwian. Nakahanda na ako kung ano ba sasapitin ko problema.

Nakita ko si Stephanie papalit sa H,E room inihanda ko na lahat ng gamit ko, lumabas ako at nilock ang pinto ng H,E room.

Ayokong sa lugar na yun kami mag usap ni Stephanie kaya pinasya ko sa jollibee kami mag usap.

Malapit lang ang jollibee sa school namin kaya ilang minuto lang narating na namin ito.

Panay ang lingon ni Stephanie sa paligid at Panay ang pindoy niya ng cellphone niya parang may katxt siya na kung sino.

Lalo akong naging paranoid.

Baka ipadampot niya ako sa pulis at sabihin na nirape ko siya.

Baja mga kamag anak niyang maton ang katxt niya at ipabugbog ako.

Baka mga alien ang itxt niya at ipakidnap niya ako.

Gulong gulo ang isip ko habang umoorder ako ng kakainin namin at sa sobrang kaba at taranta ko isang small softdrinks lang ang naorder ko.

Bumalik ako sa upuan namin at hinarap siya.

Sir bakit isang sofdrinks lang inorder niyo? Pano kayo? Tanong Ni Stephanie.

Okey lang ako di ako uhaw. Pagsisinungaling ko. Dahil ang totoo tuyot na lalamuna ko sa sobrang kaba.

Baka pwede na nating simulan ang dapat pag usapan, wika ko.

Sir sorry po talaga, alam ko ako ang dahilan kung bakit Hindi kayo pumasok ng dalawang linggo. Alam ko po na wala kayong sakit.

Sir wala po kayong dapat pagsisihan sa ginawa natin, kagustuhan ko po lahat ng yun. Sobrang nahihiya po ako sa inyo, nagkaroon po kayo ng mabigat na problema gawa ko. Sabi Ni stephanie na puno ng pagsisisi.

No mali din ako dahil hinayaan ko mangyari yun, nasira ko ang kinabukasan mo, Hindi ko pinigil ang sarili ko na mangyari yun. Sobrang pagsisisi ang naramdaman ko Stephanie kaya sana mapatawad mo ako. Sagot ko.

Sir ako po dapat ninyo patawarin, meron po akong lihim na pagtingin sa inyo, kaya nang magkaroon ako ng pagkakataon na maangkin kayo Hindi ko na po pinalampas.

Sir nung isang linggo nakita po kitang nagkumpisal, nakita ko po yung mga luha sa mata ninyo after niyo makausap si father, kung lumingon lang po sana kayo makikita niyo na sinundan ko kayo hanggang sa bahay niyo, ilang beses po akong bumalik sa inyo sir kaso wala po akong lakas ng loob nung time na yun na kausapin kayo. Nakita ko po ang paghihirap na dinaanan niyo dahil sa akin. Kaya po ako nakipag usap sa inyo ngayon para ipaalam na wala po akong ibang pinagsabihan ng naganap sa atin at wala po kayong kasalanan sir, mahal ko po kayo kaya handa po akong ibigay ang lahat sa inyo. Sabi Ni Stephanie.

Teka Mali ito Stephanie, teacher mo ako, Hindi ka dapat magkaroon ng ganyang pagtingin sa akin, ituon mo ang atensyon mo sa pag aaral at volleyball, kung sakali man na tayo ang nakatadhana darating ang panahon natin, Hindi ngayon. Sagot ko.

Sir alam ko po yun sana po maging okey na po tayo, yung balik sa dati, masaya may training at may picnic. Sabi Ni Stephanie.

Okey sige ibabalik natin lahat ng iyon. basta ipangako mo na kakalimutan na natin ang kung ano man ang namagitan sa atin. Sagot ko.

Opo sir!! Sagot ni Stephanie na may ngiti sa labi.

Parang nabunutan ako ng tinik sa dibdib matapos kami makapag usap.

Napansin ko uli na Panay ang lingon niya sa lavas at text siya ng text.

May problema ba Stephanie? Tanong koWala sir, wait ka lang. Sagot Niya.

Ilang minuto kami naghintay at nagulat ako ng makita ko kung sino ang pumasok sa pinto ng jollibee.

Nakangiting pumasok sa pinto ng jollibee ang buong varsity team ko kasama si Ms Diaz.

Hello Mr Choi, hinila ako ng pamankin ko dito dahil manlilibre ka daw, welcome back party. Tanong ni Ms Diaz .

Huh ee oo ata sagot ko na medyo naguguluhan.

Tinignan ko si stephanie at ngumiti siya sabay senyass ng peace sign.

Wala na ko nagawa, nilibre ko silang lahat, okey na din ito mas makakausap ko pa ng husto at makikilala si Ms Diaz .

Matapos ko umorder bumalik ako sa upuan namin, inayos nung crew ang table namin nagdagdag pa ng table at chair.

Sa dulong bahagi kami naupo ni Ms Diaz na magkatabi.

Ngayon alam ko na kung bakit ka nila sobrang namiss nung wala ka, wika ni Ms Diaz .

Huh? Paano mo naman nalaman na namiss nila ako nung wala ako? Di ba bago ka pa lang, sagot ko.

Pamankin ko si tin-tin lagi ka niya nakkwento sa akin, kaya nung magstart na akong magturo ako ang pumalit sayo bilang trainor nila. Sabi ni Ms Diaz .

Naging varcity ka din ba dati? Tanong ko?Oo pero hindi volleyball sagot ni ms Diaz Varcity ka ng ano? Tanong ko.

Nung high school ako varcity ako ng basketball, medyo boyish kasi ako nun. Hindi naman nalalayo ang streching, drills, conditioning at cool down ng basketball sa volleyball, kaya inapply ko na lang yung alam ko sa kanila, sagot ni Ms Diaz .

Wow galing naman, basketball pa talaga sports mo, ako kasi hindi pwedeng maglaro ng basketball, sagot ko, Bakit naman? Tanong ni Ms Diaz .

Kasi masyadong physical game yun, ayoko kasi ng masasaktan, mabilis akong mapikon. Sagot koAhh kaya pala ang pinili mo sports ng mga beki, biro ni Ms Diaz Oo sports nga ng mga beki ang volleyball pero hindi ako beki, tyaka sa history ginawa talaga ang volleyball para sa mga lalaki at basketball para sa mga babae. Depensa ko.

Oo tama ka nabasa ko din yun. Pero sure ka talaga na hindi ka bading? www.

Ma’am hindi po bading yann si sir proven na po namin, singgit ni stephanie.

Ohh paano niyo naman nalaman? May gf ba siya? Tanong ni Ms Diaz .

Walang makasagot sa mga varcity ko at natahimik silang lahat. Kailangan ko dumepensa.

Sa ngayon Ms Diaz wala pa ako gf, pero nararamdaman ko parating na siya. Sagot ko na may matamis na ngiti sa kanya.

Aaaayyyyyyyiiiiiieeeeee!!!!!!Hiyawan ng mga varsity ko alam nila ang kahulugan ng sinabi ko, natahimik nalang si Ms Diaz na hindi mapigilan ang ngiti sa kanyang mga labi. Matapos kami kumain nagpaalam kami sa isat isa at nagkanya kanya ng uwi ang mga varcity ko.

Sir Hindi mo ba kami ihahatid ni tita? Tanong ni tin-tinNaunahan mo lang ako, yun talaga ang plano ko, sagot ko Kay tin-tin.

Tara sir doon po sakayan pauwi sa amin, ayos libre pamasahe ko. Masayang tugon ni tin-tin.

Nanatiling tahimik si Ms Diaz halatang nahihiya siya sa inasal ng pamankin niya. Kaya kinausap ko na din siya.

OK,lang ba sayo na ihatid ko na kayo? Wala ba magagalit sa akin o baka may susundo sa inyo?? Tanong ko.

Sir wala wag kayo mag alala hmm hmmmp hmmm ahmmmp… Tinakpan ni Ms Diaz ang bigbig Tintin pero patuloy siya nagsasalita, naaliw akong panoorin sila para lang silang magkapatid kung umasta.

Tara sakay na tayo at baka abutan pa tayo ng ulan, yaya ko sa kanila.

Medyo kumukulog na kasi nung panahon na yun.

Sumakay kami ng tricycle at nagpahatid sa bahay nila. After 15mins, nakarating na kami sa kanila.

Katulad ng sa amin isang compound din pala sila, magpapaalam na sana ako pero niyaya nila akong pumasok muna sa loob.

Pinaunlakan ko na ang imbitasyon nila, naisip ko na baka eto na siguro ang Simula ng panliligaw ko.

Okey naman sa loob ng compound nila malinis at malalaki ang bahay, Hindi katulad ng sa amin na riles nalang ang kulang squatter mode na hehehe.

Sa pinaka dulo ang bahay ni Ms Diaz, si Tintin naman pangatlo sa unahan, may bakanteng Lotte pa pagkatapos ng bahay ni Ms Diaz.

Magandang gabi po, paunang pagbati ko sa matandang babae nagbukas ng pinto, nalaman ko ito pala ang nanay ni Ms Diaz.

Mama si Mr Choi Segovia kasamahan ko teacher sa school, coach ni Tintin, upo ka muna magpapalit lang ako ng damit.

Wika ni Ms Diaz.

Aba iho pasok, pagpaumanhin mo na kung marumi ang bahay namin, huh! Taga saan ka ba? Tanong ng nanay ni Ms Diaz.

Salamat po, taga San ****** po ako, sagot koEe kayo ba ee kumain na? Maghahain ako at ng kayo ay makakain. Sabi ng nanay ni Ms Diaz.

Kakatapos lang po namin salamat po. Sagot ko Nandyan ang remote iho buksan mo ang TV at manood ka muna. Wika nang nanay ni Ms Diaz.

Maganda ang loob ng bahay nila may mga picture frame sa dingding ng bahay nila na halos lahat nakasuot ng toga, bawat picture may mga medalya, halatang pamilya sila ng matatalino. May isang picture frame na sa dami ng medalyang nakasabit ee Hindi na makita kung sino ang nasa larawan.

Tumayo ako at hinawi ang mga medalya at nakita Kong si Ms Diaz pala ang babae sa larawan. Mas lalo akong humanga sa kanya dahil bukod sa maganda siya at seksi, napakatalino rin pala niya. Wala akong binatbat sa Kanya, may mga medalya man ako halos lahat naman galing sa sports. Athlete of the year, sports achiever, best spiker. Walan nga ako maalala na nagkaroon ako ng medalya galing sa academics ee.

Lumabas ng kwarto niya si Ms Diaz at nakita akong nakatayo at pinagmamasdan ang larawan niya.

Baka naman matunaw ang picture ko sa titig mo. Biro ni Ms DiazHindi naman ako sa picture mo nakatingin, dito ohh (sabay turo sa lalaki naka toga) type ko soya, pagbibiro ko.

Nake bading nga hahaha biro ni Ms Diaz.

Oi Hindi ahh hanga lang ako sa mga medals mo, kaya Ku tinitignan, malaki siguro nagastos mo kakabili ng mga yun. Biro ko.

Excuse me sa height lang ako kinulang, bawing bawi naman sa beauty and brain Biro Ni Ms Diaz.

Naaliw ako sa kanya sa pakikipag biruan ibang iba siya kapag nasa school at kapag nasa bahay.

Sa kalagitnaan ng biruan namin, biglang may nagbukas ng pinto at pumasok ang tatlong babae kasunod ang dalawang babae.

Bunso sabi ni Tintin may manliligaw ka na, aba mabuti naman at Hindi ka tatandang dalaga, biro ng lalaking mataba.

Kuya hindi ko manliligaw yan, co teacher ko lang siya, coach din ni Tintin sa volleyball. Asar na sagot ni Ms Diaz.

Oo di ba sir kayo yung nagpa meeting sa mga parents ng mga player niyo. Tanong ng babae na medyo hawig ni Tintin.

Opo ako Nga po sagot ko.

Mr Choi Segovia kuya billy ko, kuya Nestor ko kuya Vicente ko, ate mely ko at ate Celia ko mga kapatid ko sila, mga kuya at ate si Mr Choi Segovia. Pakilala ni Ms DiazMr Choi umiinom ka ba? Tara inom muna tayo maaga pa naman, yaya Ni kuya NestorNaku kuya Nestor may pasok pa kami bukas, pabalikin mo nalang si Mr Choi sa Saturday, di ba birthday Ni mariz? Kontra Ni Ms Diaz.

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17